HANİ beklenmedik yağmurlar vardır
Ansızın bastırıp çabucak giden
Ardında taptaze kokular kalır
Islak ıslak güler kenger ve keven
Uğuldar dağlardan ışığın seli
Bulut bir delidir, gönlün bir deli
Sanki yeni açmış gelinciksin sen
Meltem öpüp durur mor perçeminden
Aşktır yüreğini ısıran ıtır
Yürek sevincinden vakti yanıltır
Yağmur direklenip dağlara doğru
Çekilirken sümbül sümbül, dupduru
Bir kuş olup uçmak geçer içinden
SEN de bana öyle bir bıçak vurdun
Hazırlığım yoktu, beklemiyordum
Ben gafil avlandım, sen kaçak vurdun
Lades demek için zor vakti buldun
Vurup kaçmak böyle neyin nesidir
Duyduğum bıçakla kemik sesidir
Kan kaybından şimdi sapsarı arzum
Sen say her denizden bir avuçcuk kum
Bunca az olamaz gönül mirası
Ey kader aynamın sırlı tuğrası
Vur deseydim bir daha vurur muydun
Kaçan bulutları durdurur muydun
Bilmezsem yüreğim ölür içinden
ŞİMDİ neredesin, nicesin, konuş
Dağlar ardı bir yerdeysen haber sal
Oyun bitsin diyor kafesteki kuş
Seni konuşuyor yıldızlar dal dal
Duman çıksın dolaştığın yerlerden
Kaçak yaşamanın mürüvveti ne
Şaşkınım, geyikçe sürme çetine
Gözlerin sarp kale, yollar dik yokuş
Nerede duracak bu deli akış
Yorgunum iz sürmek zoruma gider
Daha göreceğim var ise eğer
Sığınıp düştüğüm tek çalısın sen
Sana kan bulaştı, damgalısın sen
YARALIYIM, can-evimden yaralı
Çevremde yırtıcı kuşlar dönüyor
Her seher vaktinde bir aşk maralı
Meleyi meleyi dağdan iniyor
İçimde gezinen çekirdek sensin
Gönlüme ya Fizan, ya da Yemen'sin
Aşka sürgün olmak neymiş sev de gör
Sevgi beni varılmaza götürür
Derim ki, bir daha bastırsın yağmur
Yağmur leylak koksun, gül ve ıhlamur
Bir daha, bir daha bıçakla beni
Rüzgarınla şişir yelkenlerimi
Bağışlat kendini, sevdir kendini!
Bahattin KARAKOÇ
(BİR ÇİFT BEYAZ KARTAL) |
