Gene ne oldu sana böyle birdenbire,
Neden gene suratın asık?
Yoksa bir başka dost mu buldun kendine?
Gene neden uzattın cefa elini,
Neden ayağını bizden çekiverdin?
Ey ay parçam benim, sevgilim,
Kötü şeyler söylemiş düşmanlar sana.
Yalancılık etmişler, kandırmışlar seni.
Dün gece içlendim, dertlendim, bir hal oldum.
Gözüme bir damla uyku girmedi.
Ey sıcak nefesim benim, kalk.
Ey dün gecem benim, geri gel.
Ne gördün, nasıl gördün, söyle.
Böyle çaresiz bırakma bizi.
Bir ayna almışsın eline,
Yüzüne bakıp duruyorsun.
Perdemizin ardına girmişsin,
Yırtmışsın perdemizi.
Off çareme nasıl başvurayım, bilmem ki,
Seni gördüğüm günden bu yana
Akıl mı kaldı bende,
Fikir mi kaldı sanki.
İşte gönül yurdunun kapısı
Ardına kadar açık.
İşte her yanda ayak izlerin senin
Ne diye düşmanların kapısına koşarsın
hala anlamadım,
Ne diye hala onların evine girersin.
Bizim dudaklarımızı emdiğin günden bu yana
Aklımda hep senin dudakların, ağzın.
Nerde senden bir söz açan görsem
Hep onun ağzına bakar, harabolur, biterim.
Onda senden birşeyler görsem
Aklıma kötü şeyler gelir,
Sakın bu hırsız falan olmasın, derim;
Derim, sen bunu nerden buldun,
Sen bunu nerden aldın, derim.
Ey Rum ülkesinin övündüğü Şemseddin,
Bir daha yüzünü çevirip bakmadın bize.
Artık şu dünyanın sensiz hiç tadı yok:
Dünyada her şey gözünü seninle açardı,
Sen her şeyden olgun ve güzeldin.
Bize Tebriz'den bir habercik salarsan,
Sana kalk bu yana gel, kalk gel, derim,
Kalk gel, derim, seni doğuran, büyüten toprağa.
Mevlâna Celaleddin-i RUMİ
Çeviri: Semih SERGEN...
Tasavvuf Şiirleri Antolojisi |
